Ο ήλιος έδυε πάνω από τα Κύθηρα, ρίχνοντας χρυσές ανταύγειες στη θάλασσα και φωτίζοντας τα λευκά σπίτια του νησιού με μια μαγική λάμψη. Η Μαρία καθόταν στη βεράντα του μικρού της σπιτιού, απολαμβάνοντας το θέαμα και αναπολώντας το ταξίδι της στο μαγευτικό αυτό νησί.
Η Μαρία είχε φτάσει στα Κύθηρα ένα ζεστό πρωινό του Ιουνίου, με την καρδιά της γεμάτη προσδοκίες και περιέργεια. Το πλοίο την είχε αφήσει στο λιμάνι του Διακόφτι, και από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στο νησί, ένιωσε τη μαγεία του να την τυλίγει.
Ξεκινώντας την εξερεύνησή της, βρέθηκε σε ένα τοπίο που έμοιαζε βγαλμένο από παραμύθι. Τα καταπράσινα λοφάκια και τα γραφικά μονοπάτια καλούσαν τους περιπατητές να ανακαλύψουν τις κρυμμένες ομορφιές του νησιού. Η Μαρία δεν μπορούσε να αντισταθεί στην πρόσκληση της Κακίας Λαγκάδας, μιας παραλίας με κρυστάλλινα νερά και χρυσή άμμο. Εκεί, ξάπλωσε κάτω από τον ήλιο, αφήνοντας την αύρα της θάλασσας να της χαϊδέψει το πρόσωπο.
Καθώς περιπλανιόταν στο νησί, βρέθηκε μπροστά στο επιβλητικό Κάστρο της Χώρας. Οι βενετσιάνικοι τοίχοι του υψώνονταν μεγαλοπρεπείς, προσφέροντας πανοραμική θέα στο νησί και τη θάλασσα. Κάθε πέτρα του κάστρου ψιθύριζε ιστορίες από το παρελθόν, ιστορίες γεμάτες περιπέτειες και μυστήριο.
Μια μέρα, αποφάσισε να επισκεφθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων στην Αγία Πελαγία. Εκεί, ταξίδεψε πίσω στο χρόνο μέσα από τα εκθέματα που μαρτυρούσαν την πλούσια ιστορία του νησιού. Τα μάτια της λάμπανε από θαυμασμό καθώς παρατηρούσε τα αρχαία αγγεία και τα ευρήματα από τις ανασκαφές.
Η Μαρία δεν μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία της τοπικής κουζίνας. Σε ένα μικρό ταβερνάκι δοκίμασε κατσικάκι με κάπαρη και το παραδοσιακό ροζέδο. Τα τοπικά κρασιά και το θυμαρίσιο μέλι της έδωσαν μια γεύση από τον παράδεισο. Οι Κυθηριώτες, με τη ζεστή φιλοξενία τους, την έκαναν να νιώσει σαν στο σπίτι της.
Οι μέρες περνούσαν γεμάτες περιπέτειες και νέες εμπειρίες. Από πεζοπορία στα μονοπάτια του νησιού μέχρι κολύμπι στα καθαρά νερά και συμμετοχή σε τοπικά φεστιβάλ, κάθε στιγμή στα Κύθηρα ήταν μαγική. Το βράδυ, η Μαρία συμμετείχε σε πανηγύρια και μουσικές βραδιές, νιώθοντας τον παλμό του νησιού να χτυπάει μέσα της.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, η Μαρία ήξερε ότι τα Κύθηρα είχαν κλέψει ένα κομμάτι της καρδιάς της. Το νησί αυτό, με τη μοναδική του ομορφιά και την πλούσια ιστορία, θα την καλούσε πάντα πίσω, σαν ένα αγαπημένο όνειρο που δεν ήθελε να ξυπνήσει.
